Przejdź do treści

Menu główne:

2020

2020 - 2023 archiwum

ANDRZEJ DUDA wybrany ponownie Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej

Berlin, 16.07.2020 r.



Wybory
Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej
2020 r.

Ponowne głosowanie
odbyło się 12 lipca 2020 r.
między godziną 7:00 a 21:00

Wyniki głosowania w drugiej turze

DUDA Andrzej Sebastian
10 440 648  - 51,03%
Wybrany Prezydentem


TRZASKOWSKI Rafał Kazimierz
10 018 263  - 48,97%



Szanowni Państwo,
czas na krótkie podsumowanie wyborów prezydenckich 2020.
Wygrał, całe szczęście dla Polski -> Prezydent Andrzej Duda !

Wielkie gratulacje od nas dla Pana Prezydenta !

Podziękowania dla wszystkich którzy aktywnie włączyli się w kampanię i popierali całym sercem PAD !
Parę danych statystycznych oraz krótka analiza powyborcza.
Zauważalny jest odpływ młodych wyborców od obozu dobrej zmiany i niepokojąco mały dystans pomiędzy rywalami w 2 turze. To nie jest optymistyczne na przyszłość i powinny być przemyślane i wprowadzone zmiany w polityce obecnie realizowanej.
Głosy Polonii i Polaków poza granicami Kraju: w większości krajów europejskich zdecydowanie wygrał R. Trzaskowski. Prezydent A. Duda wygrał w USA i Kanadzie oraz na Ukrainie i Białorusi..
Miejmy nadzieję że ośrodki decyzyjne w Polsce odpowiedzialne za kontakty z Polonią wyciągną wnioski i przekierują programy współpracy i dofinansowania na właściwe tory.
Ale to jest tylko taka moja nadzieja….

Wyniki  wyborcze Polonii z Anglii i Niemiec i USA:

Niemcy-
- Andrzej Duda uzyskał w Niemczech 15.847 głosów – ok. 22,7%
- Rafał Trzaskowski zdobył 53.889 głosów – ok. 77,2%.
W II turze oddano 69.736 ważnych głosów.
Uprawnionych do głosowania było 83.991 polskich obywateli.
Tak źle chyba jeszcze nigdy nie było….

Anglia -
- Andrzej Duda ok. 36 tys. głosów - 22,2 %
- Rafał Trzaskowski 112.200. głosów - 77,7 %
oddano 148.200 głosów

USA -
- Andrzej Duda: 19,4 tys. głosów - 54,96 %
- Rafał Trzaskowski: 16.140 głosów - 45,04 %
oddano 35.800 głosów
Zauważalna jest stosunkowa niska frekwencja w USA w stosunku do innych krajów europejskich.

Co należy zmienić w stosunku do środowisk polonijnych, jak przyciągnąć i przekonać Polaków do polityki która jest obecnie prowadzona, jak „zagospodarować” potencjał w środowiskach odsuniętych od współpracy… ?
Pytań jest wiele…..
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wasag


97 rocznica powstania
I Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech
Opole, 23.02.2020r.

 W Opolu, 23 lutego 2020 uroczyście obchodzono 97 rocznicę powstania I Dzielnicy ZPwN. Uroczystości te pod patronatem Prezydenta Miasta Opola – Arkadiusza Wiśniewskiego mają miejsce od wielu lat w sali ratusza, gdzie odbywa się spotkanie okolicznościowe przypominające historię i ludzi Rodła.


Koniec I wojny światowej zmienił polityczną mapę Europy. Wiele państw odzyskało niepodległość - w tym Polska. W roku 1922 została ostatecznie ukształtowana granica polsko-niemiecka. Na obszarze Republiki Weimarskiej pozostały liczne skupiska ludności polskiej. Była to blisko 2 milionowa rzesza Polaków, która tworzyła zróżnicowane środowiska. Część ludności polskiej1 zamieszkiwała od pokoleń tereny przylegające do zachodniej granicy Polski, cześć tworzyła liczne skupiska emigracyjne rozrzucone po całych Niemczech. Najliczniejsze skupiska polskiej emigracji znajdowały się w Westfalii, Nadrenii i w Berlinie.
W nowej sytuacji politycznej polskie organizacje działające na tych terenach przed I wojną światową straciły rację bytu. Trzeba było stworzyć nowy system organizacji, który integrowałby i chronił interesy polskiej ludności.
W czerwcu 1921 r. Komitet Narodowy w Berlinie przygotował pierwszy projekt utworzenia Związku Polaków w Niemczech. Po licznych konsultacjach 27 sierpnia 1922 r. odbył się w Berlinie zjazd założycielski Związku Polaków w Niemczech. W zebraniu uczestniczyli przedstawiciele polskich ośrodków działających w Niemczech: Komitetu narodowego w Berlinie, Komitetu Wykonawczego w Bochum, związku Polaków w Prusach Wschodnich i Komitetu Polaków na Górnym Śląsku.
Powołany związek stał się reprezentantem ludności polskiej w Niemczech na forum wewnętrznym wobec władz i urzędów niemieckich oraz na forum międzynarodowym Ligi Narodów i innych organizacji mniejszościowych. Pierwszym prezesem ZPwN został hrabia Stanisław Sierakowski z Prus Wschodnich, który pełnił tę funkcję w latach 1922-1930. Siedzibą władz naczelnych ZPwN był Berlin. Pierwsze walne zebranie odbyło się w Berlinie 3.12.1922 r. Uchwalono wtedy podstawowe akty prawne organizacji. Dokonano podziału terytorium Niemiec na pięć dzielnic aby móc sprawnie zarządzać i działać. Wiadomość o powstaniu Związku Polaków w Niemczech oraz jego statut zostały wydrukowane w polskiej gazecie „Dziennik Berliński” z dnia 9-10 grudnia 1922 r. W odezwie zamieszczonej w gazecie czytamy: „Miłość wzajemna może tylko świat od zagłady wybawić. Kochajmy się jak bracia i wspierajmy wzajemnie. Nie traćmy wiary w nasze siły i lepszą przychylność dla nas”.
Dzielnica I – Śląsk, ukonstytuowała się 18 lutego 1923 r. na zebraniu, które odbyło się w Bytomiu w Hotelu „Lomnitz”. W zebraniu uczestniczyło 51 osób. Jak wspominał Kazimierz Malczewski z Raciborza byli to najodważniejsi działacze tego regionu, którzy jeszcze czuli na swoich plecach terror niemiecki jaki panował po wsiach i miasteczkach w czasie plebiscytu. Zadecydowano, że siedziba I Dzielnicy ZPwN będzie w Opolu (Oppeln). Pierwszym prezesem tej dzielnicy został Kazimierz Malczewski (1923-1926), kolejnym ks. Czesłąw Klimas (1926-1930), ks. Karol Koziołek (1930-1935). Ostatnim prezesem I Dzielnicy ZPwN był Franciszek Myśliwiec (1936-1939), który zginął w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau.
ZPwN prowadził szeroką działalność polityczną, kulturalną i gospodarczą. Dla polskiej ludności wydawano polską prasę. Na terenie I Dzielnicy największy zasięg miała gazeta „Nowiny Codzienne”, którą wydawano w Opolu do 1939 r. Czytano także takie tytuły jak: Zdrój, Polak w Niemczech, Młody Polak w Niemczech i Mały Polak w Niemczech.


Istotną sprawą dla związku było posiadanie czytelnego znaku.
Po I wojnie polskie organizacje w Niemczech nie miały prawa używać symboli państwa polskiego. Z okazji 10-lecia ZPwN  postanowiono sprawę rozwiązać. Na spotkaniu działaczy ZPwN myśl uczynienia Wisły symbolem tożsamości narodowej członków ZPwN podał Stefan Murek, wersję plastyczną rzeki nakreśliła Janina Kłopocka, artystka ASP w Krakowie, uczennica Władysława Skoczylasa. Dr Jan Kaczmarek zasugerował zaznaczenie w biegu rzeki Krakowa – kolebki polskiej państwowości i kultury. Nazwę znaku „Rodło” wymyślił Edmund Osmańczyk. Warto podkreślić, że Stefan Murek był wtedy młodym człowiekiem, który w 1930 r. skończył w Warszawie gimnazjum, dzięki stypendium, które ufundował mu Stefan Żeromski (była to pomoc dzieciom powstańców śląskich oferowana  przez różne osoby i instytucje) Ojciec Murka – Izydor Murek z Wolnego Kadłuba (obecnie woj. opolskie) był uczestnikiem powstania śląskiego za co został zamordowany przez Niemców.
Obchody 10-lecia ZPwN odbywały się po kolei w każdej dzielnicy. Rozpoczęto od I Dzielnicy ZPwN, gdzie zostało  zaintonowane hasło tej organizacji, którego autorem był E. Osmańczyk.
Element ten stał się  stałym punktem rozpoczynającym każde zebranie. W niedługim czasie Janowa Kaczmarkowa do tych słów skomponowała muzykę i tak powstała pieśń „Hasło Polaków w Niemczech” :

  
  I nie ustaniem w walce, siłę słuszności mamy !
  I mocą tej słuszności, wytrwamy i wygramy !

 W 1930 r. I Dzielnica ZPwN ulokowała się w domu przy Nikolaistr. 48 (dzisiejsza ul. Książąt Opolskich), gdzie mieściła się Gospoda Polska. Dom w 1933 został kupiony przez Bank Słowiański z Berlina na rzecz tej dzielnicy. Służył jako Dom Polski do rożnych celów. Tu odbywały się spotkania, akademie, uroczystości. Oprócz biura dzielnicy miało  też swoją siedzibę w tym domu szereg polskich towarzystw jak: Polsko-Katolickie Towarzystwo Szkolne na Śląsku Opolskim, Związek Stowarzyszeń Młodzieży Polsko-Katolickiej.

W Opolu w 1939 r. przystąpiono do druku opracowanego przez działaczy ZPwN Leksykonu Polactwa
w Niemczech. Druk odbywał się w drukarni „Nowiny” kierowanej przez redaktora Jana Łangowskiego.
Wybuch II wojny światowej 1 września 1939 r. sprawił przerwanie tej pracy. Gestapo wkroczyło do drukarni
i zarekwirowało przygotowane do oprawy egzemplarze. Drukarz Jan Trzeciok wyniósł jeden egzemplarz, który przez wojnę przechował w swoim domu (groziła za to kara więzienia lub zesłanie do obozu). Po wojnie ten egzemplarz przekazał razem z Edmundem Osmańczykiem do Muzeum Śląska Opolskiego w 1971 r. Na jego podstawie Instytut Śląski w Opolu wydał Leksykon Polactwa w Niemczech, który trafił do wielu bibliotek
i instytucji.

Opole było dla działaczy ZPwN miejscem ważnym. Wolą Edmunda Osmańczyka było spocząć w Opolu, miejscu, które zapadło mu w serce w okresie pracy w ZPwN, a także podczas licznych pobytów po wojnie.

Urszula Zajączkowska
jest autorem przewodnika dla turystów
»Opole. Historyczno-kulturowy spacer po mieście«
Notatka z przebiegu uroczystości z okazji 97.rocznicy powołania I dzielnicy Związku Polaków w Niemczech - "oddanie hołdu Rodłakom" - jak o sobie mówią potomkowie przedwojennych działaczy Związku Polaków w Niemczech.









Organizatorem tego podniosłego wydarzenia były władze miasta Opola na czele z Prezydentem Arkadiuszem Wiśniewskim i Przewodniczącym Rady Miasta Łukaszem Sowadą.
Obchody rozpoczęto Mszą św. celebrowaną przez Jego Ekscelencję Ks. Biskupa Pomocniczego Diecezji Opolskiej Pawła Stobrawę w katedrze p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego. Następnie pod pomnikiem Bojownikom o Polskość Śląska Opolskiego delegacje złożyły wieńce i kwiaty.
Potem zaproszeni goście, w tym klubowicze Rodła z Berlina, Berlina-Brandenburgii (GP), Opola, oraz organizatorzy, udali się na Okolicznościowe Spotkanie do sali im. Karola Musioła opolskiego Ratusza. Prezes Klubu Rodło mgr Henryk Wierny wspólnie z prof. Franciszkiem Markiem wręczyli legitymacje nowym członkom klubu Rodło Opole. Dziadek, jak i ojciec pana profesora byli aktywnymi działaczami na rzecz powrotu Górnego Śląska do Polski. Ojciec walczył w Powstaniu Śląskim. Jak podkreślił prelegent : ”zauważywszy, że Śląsk przez ponad sześćset lat był poza Polską, to można mówić o prawdziwym fenomenie na skalę światową, że ci Ślązacy przez tyle pokoleń potrafili uratować tożsamość, a przede wszystkim nadzieję, że Polska na Śląsk powróci".
Przemówienia do zebranych wygłosili również: senator Jerzy Czerwiński z PiS i była senator Ziemi Opolskiej prof. Dorota Simonides. Patriotyczny i bardzo przejmujący był montaż słowno-muzyczny w wykonaniu uczniów szkół opolskich. Bardzo interesujący poparty sugestywnymi planszami był wykład o Rodłakach pana dr Bartosza Kuświka, dyrektora Państwowego Instytutu Naukowego - Instytutu Śląskiego w Opolu. Należą się wielkie podziękowania dla organizatorów uroczystości, także za okazały poczęstunek.
Józef Galiński
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego